.png)
Ο έρωτας.
Δεν έχει ηλικία. Δεν έχει φύλο. Δεν έχει πρέπει. Δεν μπαίνει σε καλούπια. Δεν έρχεται κατά παραγγελία.
Ο έρωτας.
Είναι χορός ή και παράλυση. Είναι ζάλη ή και ξαστεριά. Είναι φτερούγισμα ή και σφίξιμο.
Ο έρωτας διαφέρει. Ανάλογα τον άνθρωπο, την εποχή, τις εμπειρίες, τις προσδοκίες.
Η στιγμή που ερωτευόμαστε μοιάζει με τη στιγμή που φτάνουμε στα σύνορα. Με το επόμενο βήμα κάτι αφήνουμε πίσω, ενώ ταυτόχρονα κάτι ανοίγεται μπροστά μας. Ανεξερεύνητοι τόποι, νέα συναισθήματα, καινούριες συμπεριφορές..
Τέτοιες στιγμές καθώς ανατρέχουμε στις αναμνήσεις μας αναζητώντας μιαν απάντηση στο αν θα «πρέπει» να περάσουμε τα σύνορα, ας αφήσουμε τα συναισθήματα να ξανακερδίσουν τη θέση που έχασαν κάποτε από τις πράξεις μας.
Σου έχει συμβεί να ερωτευτείς;
Να μουδιάζει το σώμα σου, να χάνεις τα λόγια και τον ύπνο σου, να παγώνουν τα χέρια σου. Να γελάς με την καρδιά σου. Ή να κλαις με την ψυχή σου.
Να ερωτευτείς με την πρώτη ματιά ή να ερωτευτείς καιρό μετά την πρώτη γνωριμία.
Σου έχει τύχει να σου επιτρέψεις να ερωτευτείς;
Και ας μην έπρεπε. Και ας μην ήταν αποδεκτό. Και ας μην είχε νόημα. Για κάποιους. Για για εσένα να είχε.
Να αποζητάς τον έρωτα. Να μην τον απαιτείς.
Είναι όμορφο πράμα να είσαι ερωτευμένος.
Ερωτευμένος, όχι με το ζόρι. Όχι γιατί έχεις μεγαλώσει και πρέπει να κάνεις οικογένεια. Όχι γιατί είναι από σπίτι και από καλή οικογένεια. Όχι γιατί πληρεί τις προϋποθέσεις των φίλων σου. Όχι γιατί η μοναξιά σε έχει κουράσει.
Γιατί σκιρτάει η καρδούλα σου.
Γιατί νιώθεις λίγο παραπάνω ζωντανός.
Γι’ αυτό είναι όμορφο πράμα να είσαι ερωτευμένος.