Ετούτα τα Χριστούγεννα, δεν θα ξανά ‘ναι ίδια..

Όπως και κανένα άλλο Χριστούγεννο δε μοιάζει με τα φετινά! Γιατί έτσι φτιάχτηκε ο κόσμος.

Να τη ζεις τη στιγμή μια και μοναδική φορά!

Φέτος έχεις αυτό που πέρυσι δεν είχες. Και είμαι σίγουρη πως έχεις.

Φέτος σου λείπει κάτι που πέρυσι είχες. Και είμαι σίγουρη πως ξέρεις τι.

Και περνούν οι στιγμές και εμείς έχουμε ένα και μοναδικό χρέος. Να τις κάνουμε να αξίζουν!

Να ‘ναι ζωντανές, γιομάτες. Έτσι, όσες στιγμές και αν περάσουν, θα μπορούμε να σηκώνουμε τα ποτήρια με ευγνωμοσύνη γι’ αυτά που πέρασαν και αυτά που ‘ναι να ‘ρθουν.

Οι στιγμές μας είμαστε εμείς!

Και όταν οι άνθρωποι φεύγουν για κόσμο αλλοτινό, εμείς κουβαλούμε τις στιγμές μας.

Που πάντα θα είναι «μας». Μισές- μισές. Εμάς και εκείνων. Και ξέρω πως οι θύμισες, μας κρατούν συνδεδεμένους με το παρελθόν και οδηγούν τα βήματα μας στο τώρα. Και έτσι ο κόσμος προχωρά. Μεγαλώνει και εξελίσσεται. Και εμείς μαζί με αυτόν.

Και φτάνει η ώρα που είθισται να ευχηθείς για το νέο χρόνο! Και να το κάνεις.

Με ό,τι ποθεί η ψυχή σου πραγματικά και ας το ξέρεις μόνο εσύ. Να κοιτάζεις εκεί που θες να φτάσεις, παίρνοντας ό,τι χρειάζεσαι από την ιστορία που 'χεις χαράξει, αφήνοντας πίσω τα βαρίδια που σε κρατούν δέσμιο.

Να τολμάς να αναζητάς την ευτυχία!